Διεθνή Θέματα - Ελληνική Εξωτερική Πολιτική

Σάββας Καλεντερίδης :

Τούρκοι εμπρηστές

Με αφορμή την ένταση που υπάρχει στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας έγινε λόγος και για τις δασικές πυρκαγιές. Ο κ. Καλεντερίδης αποκάλυψε ότι στο παρελθόν το τουρκικό παρακράτος ασκούσε «πολιτική» βάζοντας φωτιές στην Ελλάδα:

«Είναι βέβαιο ότι μας έβαζαν φωτιές. Εχουμε μία ομολογία. Ο Γιασάρ Οζ ήταν μέλος τουρκικής παρακρατικής οργάνωσης που ήταν συνάμα συμμορία της μαφίας. Στο εσωτερικό της Τουρκίας έκαναν δολοφονίες και χτυπήματα σε κουρδικούς στόχους. Κάποια στιγμή συνελήφθη με δέκα κιλά ηρωίνης. Νομίζω το 1997. Οταν τον έπιασαν οι αρχές ασφαλείας και τον οδηγούσαν στη φυλακή, βρίσκονταν αρκετοί τηλεοπτικοί σταθμοί εκεί με τις κάμερές τους. Παρ’ όλο που του είχαν κλείσει το στόμα για να μη μιλήσει, εκείνος πρόλαβε και φώναξε: “Οταν έβαζα φωτιές στην Ελλάδα ήμουν καλός και τώρα με κλείνετε φυλακή;”. Τότε είχα προτείνει η Ελλάδα να ζητήσει δικαστική συνδρομή από την Τουρκία, να πάει κάποιος δικός μας εισαγγελέας να ανακρίνει τον Γιασάρ Οζ και να ασκηθεί ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση. Αν θυμάμαι καλά, σε πυρκαγιά στην Ικαρία είχαμε δεκατρείς νεκρούς και αυτό το ενδεχόμενο των εμπρησμών από τους Τούρκους παρακρατικούς έπρεπε οπωσδήποτε να εξεταστεί. Επίσης, δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πρωτοσέλιδο της εφημερίδας “Turkiye”, το 1995, όπου είχε μια τεράστια φωτογραφία από την πυρκαγιά στην Πεντέλη και έγραφε “Είδατε τι πάθατε;” Στην ουσία μας έστελναν μήνυμα ότι μας έκαψαν αυτοί».


Ασύμμετρες απειλές

Είχε δίκιο λοιπόν ο κ. Πολύδωρας, όταν το 2007 μιλούσε για «ασύμμετρες απειλές»;

«Αυτός ο όρος δεν στερείται βασιμότητας. Το 2007, όταν βρίσκονταν σε εξέλιξη οι φωτιές στην Πελοπόννησο και την Εύβοια, κάποιοι προσπάθησαν να κάψουν τον Υμηττό. Παράλληλα γίνονταν και παραπλανητικά τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική, με αναφορές για ανύπαρκτες πυρκαγιές, ώστε να την υποχρεώσουν να διασπείρει τις δυνάμεις της. Αυτό το γεγονός είναι χειροπιαστό. Τα τηλεφωνήματα στην Πυροσβεστική καταγράφονται και από τη στιγμή που η ανάκριση δεν κατάφερε να εντοπίσει από πού προέρχονταν, μπορούμε να σκεφτούμε ότι υπήρχε ένα κέντρο που κατηύθυνε τις ενέργειες. Και μιλάμε για ένα κέντρο που είχε την τεχνογνωσία να κάνει μυστική δράση και να μην αφήνει ίχνη. Συνεπώς, υπήρχε ένα οργανωμένο σχέδιο - τουλάχιστον για την υπόθεση που αναφέραμε. Το σχέδιο εκπονήθηκε και ετέθη σε εφαρμογή είτε από κέντρο στην Ελλάδα, που θεωρεί το κράτος ως αντίπαλη οντότητα και προσπαθεί να το εξουθενώσει, είτε από μια ξένη χώρα».

http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=2&catid=1&artid=1033345

laplace έγραψε:

dimider έγραψε:Έτρεμα από τα νεύρα μου όταν ανέβαζα την παραπάνω είδηση... :evil: :evil: :evil:

Πριν από λίγο καιρό για δεύτερη φορά η κυβερνηση Γκρουέφσκι απήγαγε και εξαφανισε βίαια τον Βάσκο Γκλιγκορίεβιτς και πιθανόν να τον έχουν σκοτώσει αυτήν την ωρα που μιλάμε...

Αυτοί οι εγκληματίες που δεν σέβονται την ελευθερια λόγου και τα ανθρώπινα δικαώματα σφετερίζονται την ιστορία και το όνομα της Μακεδονίας...

Και ρωτάω εγώ... Θα αφήσουμε ποτέ αυτούς τους σάπιους ανθρώπους να πετυχουν τους σκοπούς τους?????

ΠΟΤΕ!!! όποιο κι αν είναι το τίμημα...

αν ειχε βουλγαρικο ονομα κ ηταν γυναικα θα εβλεπες για ΜΗΝΕΣ να ασχολουνται με το θεμα
τωρα ουτε σε μικρη στηλη σε εφημερίδα...

"Υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο..." ...γράφει ο Γρηγόρης Βαλλιανάτος!


"Gregory Vallianatos:
Οποιος νομίζει ότι δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, ας μας παραθέσει τα διεθνή κείμενα που αναφέρονται στο καθεστώς ΟΛΩΝ των νησιών μεγάλων και μικρών.
Πριν από 21 λεπτά "

Tάδε γράφει σήμερα ο πρώην, νύν και αεί συνεργάτης και λογογράφος του κ. Παπανδρέου στο προφίλ του στο facebook. Είναι γνωστό ότι αρέσκεται στη πρόκληση ο κ. Βαλλιανάτος και ο καύσωνας το επιβάλλει. Το ερώτημα όμως είναι άλλο.. Με τέτοιους στενούς συνεργάτες ευαγγελίζεται καλύτερες μέρες για τη διεθνή θέση της χώρας ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ;; Συμφωνεί ο κ. Παπανδρέου με το συγεκριμένο "status";; Eίμαι σίγουρος πως όχι και ότι ο κ. Βαλλιανάτος μάλλον τον εκθέτει για μια ακόμη φορά.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΒΑΛΙΑΝΑΤΟΥ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ?
ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟΝ Γ.... ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΑ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ..

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ "ΑΔΕΡΦΗΣ" ΨΥΧΗΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ

http://eglimatikotita.blogspot.com/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΙΣΧΗ ΠΟΥ ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΝ ΟΙ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΚΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ
from VENDETA by http://eglimatikotita.blogspot.com/
ΚΥΠΡΟΣ 1974-2009 : ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ!

(Η ΠΛΕΥΡΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ)

Οι θηριωδίες Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων στα χωριά Atlilar, Murat Aga, Sandalar, Taskent, Tatlitsu και Terazi.




Στις 19 Αυγούστου 1974 αποκαλύφθηκαν μαζικές εκτελέσεις Τούρκων στο χωριό Atlilar. Στις 20 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε εκταφή πτωμάτων από ομαδικό τάφο έξω από το χωριό. Ξένοι δημοσιογράφοι, παρατηρητές του ΟΗΕ και στρατιώτες της ειρηνευτικής δύναμης UNFICYP παραβρέθηκαν στην μακάβρια διαδικασία που προκάλεσε διεθνές σοκ. Λίγες ημέρες νωρίτερα οι Τούρκοι στρατιώτες που έφθασαν στο χωριό αντίκρυσαν μία εικόνα ολικής καταστροφής. Το χωριό είχε σαρωθή σαν να το χτύπησε τυφώνας.



Ο Αλί Χουσεϊν ένας βοσκός από το χωριό και δύο ηλικιωμένοι που είχαν γλυτώσει κρυμμένοι στα χωράφια έδωσαν τις πρώτες πληροφορίες. Στις 14 Αυγούστου εισέβαλαν στο χωριό ένοπλοι Ελληνοκύπριοι επικεφαλής των οποίων ήσαν αξιωματικοί από την Ελλάδα. 57 χωρικοί δεμένοι πισθάγκωνα οδηγήθηκαν ..............
έξω από το χωριό και εκτελέσθηκαν με ριπές αυτομάτων όπλων. Τα πτώματά τους θάφτηκαν σε μία φρεσκοσκαμμένη τάφρο και σκεπάστηκαν με χώμα που το έσπρωξε μπουλντόζα. Το βαρύ μηχάνημα ισοπέδωσε τον ομαδικό τάφο μετατρέποντας τα πτώματα σε μία άμορφη μάζα ανάμικτη με χώματα.
Δέκα ημέρες αργότερα αποκαλύφθηκε άλλος ομαδικός τάφος κοντά στο χωριό Murat Aga με 100 διαμελισμένα πτώματα από τα χωριά Murat Aga και Atlilar. Πολλά ανήκαν σε μικρά παιδιά. Αυτόπτες μάρτυρες επιβεβαίωσαν πως επικεφαλής των εκτελεστών ήσαν αξιωματικοί από την Ελλάδα. Η εκταφή των πτωμάτων πραγματοποιήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1974 παρουσία ξένων δημοσιογράφων, παρατηρητών του ΟΗΕ και στρατιωτικών της ειρηνευτικής δύναμης.
Μεταξύ αυτών που επέζησαν της σφαγής ήταν ο 65χρονος δάσκαλος και ιμάμης του χωριού Νιχάτ Μουσταφά. Κατάφερε να σωθεί μαζί με τον αδελφό του Κεμάλ και την σύζυγό του κρυμμένος σε ένα σπίτι. Παρέμενε κρυμμένος για αρκετές ημέρες μέχρι την στιγμή που αντίκρυσε να καταφθάνει ένα τζιπ του Τουρκικού στρατού. Στην κατάθεση που έδωσε σε Τούρκους αξιωματικούς ανέφερε μεταξύ άλλων: "Δεν μας χρειάζεται πιά το σχολείο αφού όλα τα παιδιά εκτελέσθηκαν από τους Έλληνες. Δεν ξέρω πια τι να κάνω στην ζωή μου. Δεν έχω την δύναμη ούτε να προσευχηθώ". Η φωτογραφία του Νιχάτ Μουσταφά (από κάτω) να θρηνεί μπροστά στα διαμελισμένα πτώματα των μαθητών του έκανε τον γύρο του κόσμου. Στην Ελλάδα δεν προβλήθηκε ποτέ.


Ολα τα θύματα στα χωριά Atlilar, Murat Aga και Sandallar ήσαν γυναικόπαιδα και ηλικιωμένοι. Οι άντρες των τριών χωριών είχαν μεταφερθεί και τοποθετήθηκαν σαν ανθρώπινες ασπίδες στο Ελληνοκυπριακό στρατόπεδο Μαγκόσα κοντά στην Αμμόχωστο.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΟΜΟΡΦΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΣΤΟ...
http://www.sitemaker.gr/antiethnikistik/page_GREEK_15.htm

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΝΕ,ΤΑ ΠΤΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ,ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΟΥΣ ΟΜΑΔΙΚΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ
ΠΑΝΤΩΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ,ΑΝ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΤΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ,ΤΟΤΕ ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΕ ΑΛΛΟΥΣ ΣΚΟΠΟΥΣ.
Ή ΘΑ ΕΙΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ Ή ΚΑΝΕΝΟΣ.
ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ,ΕΙΣΤΕ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ.
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΠΕΙΔΗ ΜΑΛΛΟΝ ΕΙΣΤΕ ΜΙΚΡΟΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΕΧΕΤΕ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ,ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΕΓΙΝΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΧΙΤΛΕΡ ΣΤΗΝ ΠΟΛΩΝΙΑ,ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΑΧΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΜΕΙΩΝΟΤΗΤΑ.ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΣΒΟΛΗ....

http://eglimatikotita.blogspot.com/

Στρατός εξ εκατόν περίπου ανδρών με εφ΄ όπλου λόγχην έσπευσεν εις το Σχοινούδι, κατέλαβε το χωρίον και επεδόθη εις τον δαρμόν παντός Ελληνος. Ανδρες, γυναίκες, νέοι και γέροντες εδάρησαν ανηλεώς...
Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΤΟΜΑΗ | Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

ΑΝ ΚΑΙ κατοικημένη ήδη απότην εποχή του χαλκού από Πελασγούς, που σύμφωνα με τον Στράβωνα μετοίκησαν στο νησί από την Αττική, και από Αθηναίους του 6ου αιώνα π.Χ. που εγκατέστησαν εκεί αθηναϊκή κληρουχία με την ονομασία «Δήμος Αθηναίων εν Ιμβρω», όπως μας πληροφορεί ο Ηρόδοτος
στο έκτο βιβλίο της «Ιστορίας» του, η Ιμβρος, το επίμηκες, ελλειψοειδές νησί του ΒΑ Αιγαίου έκτασης μόλις 279 τ. χλμ., χρωστάει το όνομά της στον θεό της Καρίας Ιμβρο. Η ονομασία της για πρώτη φορά συναντάται στις πινακίδες της Κνωσού σε γραμμική Β Δ γραφή, αλλά και στην «Ιλιάδα» του Ομήρου. Παρά τη μακραίωνη ελληνική παρουσία στο νησί, η Ιμβρος όπως και η γειτονική της Τένεδος πέρασαν με τη Συνθήκη της
Λωζάννης (1923) στην Τουρκία. Εκτοτε ξεκίνησε αργά και μεθοδικά, για να μετατραπεί σε βίαιο την κρίσιμη δεκαετία του 1960, ο εκτουρκισμός τους υπό συνθήκες «φρικιαστικές», όπως τις χαρακτήριζε σε απόρρητη έκθεσή του ο αμερικανός καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια James Ρ.Shenton, από αυτοψία που διενήργησε σε κατ΄ ιδίαν μετάβασή του στο νησί κατά τη διάρκεια εμπιστευτικής αποστολής του.


Σε φάκελο του έτους 1966 περιλαμβάνονται 16 φωτογραφίες ανώνυμου φωτολήπτη με ιδιόχειρες περιγραφές της κάθε εικόνας στο πίσω μέρος, που συγκινούν τον αναγνώστη για τα αισθήματα απόγνωσης των ξεριζωμένων. Επάνω, διακρίνεται αριστερά ο κάτοικος του χωριού Σχοινούδι Φώτης Κουτσούκος, οδηγώντας, μαζί με τη θυγατέρα του, το κοπάδι του προς πώληση για λίγα γρόσια τα οποία θα εξασφάλιζαν τη φυγή της οικογένειάς του στην Κωνσταντινούπολη και μετά στο εξωτερικό, για να γλιτώσει. Δεξιά, ο τούρκος δημοσιογράφος της «Τερζουμάν» Σεμστί Σιλτίμ «καταγράφει τα παράπονα του χωριού μας», όπως αναγράφεται στο πίσω μέρος της φωτογραφίας O Shenton, μέλος πανίσχυρης αμερικανικής οργάνωσης στην οποία συμμετείχαν επιφανείς ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, αλλά και γερουσιαστές μεταξύ των οποίων και ο αδελφός του δολοφονηθέντος προέδρου των ΗΠΑ Τζον Κένεντι, Ρόμπερτ, δεν επισκέφθηκε σε τυχαίο χρόνο το νησί. Στην ουσία είχε δεχθεί την παρότρυνση του τότε Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιακώβου (Δ΄ Πολιτική ΑΠ 4414, 29 Σεπτεμβρίου 1965), ο οποίος επίσης καταγόταν από την Ιμβρο, να μεταβεί στο νησί προκειμένου να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι την κατάσταση στην περιοχή, κατόπιν σειράς καταγγελιών για διώξεις εις βάρος του ελληνικού πληθυσμού. Τα πράγματα είχαν ως εξής: Η ελληνοτουρκική διένεξη με αφορμή το Κυπριακό- που είχε ξεκινήσει το 1963 και είχε φθάσει σε τέτοιον βαθμό όξυνσης ώστε οι Τούρκοι να απειλούν με απόβαση στο νησί, ενέργεια που απετράπη κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή με μια απερίφραστη επιστολή του τότε αμερικανού προέδρου Λίντον Τζόνσον προς τον τούρκο πρωθυπουργό στις 5 Ιουνίου 1964- είχε προκαλέσει σοβαρά επακόλουθα εις βάρος του Ελληνισμού που διαβιούσε στο εσωτερικό της Τουρκίας. Οπως πολύ χαρακτηριστικά συνόψιζε σε πολυσέλιδη έκθεσή του ο τότε γενικός πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη Ν. Καρανδρέας, τα μέτρα εκφοβισμού εις βάρος των καθ΄ όλα «φιλήσυχων Ιμβρίων» οφείλοντο στο γεγονός ότι «οι Τούρκοι αντιλαμβανόμενοι ότι η φορά των πραγμάτων θα αγάγη μοιραίως εις Ελληνοτουρκικάς συνδιαλέξεις επί του Κυπριακού, σπεύδουν να μας αποστερήσουν του διαπραγματευτικού όπλου όπερ θα απετέλει εις χείρας ημών μία υπό Ελλήνων αμιγώς κατοικουμένη Ιμβρος». Στην ίδια έκθεση, σε άλλο σημείο ο έμπειρος έλληνας διπλωμάτης σημείωνε: «... Αλλωστε η επιμονή των να συνεχίζουν αδιαπτώτως τα εν λόγω μέτρα εις παραμονάς ελληνοτουρκικών συνομιλιών,καίτοι θα ηδύνατο να υποστηριχθή ότι ως γνωστόν οι Τούρκοι εις παραμονάς διαπραγματεύσεων εντείνουν συνήθως τας πιέσεις των ίνα έχουν πολλά ζητήματα προς χειρισμόν και να δύνανται ευχερέστερον να ελίσσωνται ίνα εν συνεχεία εκμεταλλεύωνται τας επ΄ αυτών δήθεν υποχωρή σεις διά να κερδίζουν εις ουσιαστικώτερα ζητήματα και να μη δίδουν σημασίαν τόσον εις τας ελληνικάς αντιδράσεις και διαβήματα ως και τον πιθανόν διεθνή αντίκτυπον, δικαιολογεί την άποψιν ότι σκοπός των είναι η όσο το δυνατόν ταχυτέρα δημογραφική αλλοίωσις της νήσου...». (Ε.Π. 2004Μ/5, 27 Ιουνίου 1966)



Το τελευταίο αυτό στοιχείο, η απογύμνωση δηλαδή του νησιού από τον γηγενή πληθυσμό του που ήταν αμιγώς ελληνικός, με μόνη εξαίρεση τον καϊμακάμη (γενικό διοικητή), την αστυνομία και τους κρατικούς υπαλλήλους που ήσαν οι μόνοι Τούρκοι διαβιούντες επί της νήσου, βρέθηκε να έχει κατεπείγουσα προτεραιότητα στην ατζέντα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής τη συγκεκριμένη δεκαετία. Για την υλοποίησή της χρησιμοποιήθηκε κάθε μέσον, ακόμη και ανηλεείς ξυλοδαρμοί των κατοίκων χωρίς εξαίρεση, ούτε των μαθητών και μαθητριών μέσα στα ίδια τους τα σχολεία από έκτακτες αστυνομικές και παραστρατιωτικές δυνάμεις που έφτασαν στο νησί από την απέναντι ακτή, θυμίζοντας την ίδια ακριβώς πρακτική που είχαν εφαρμόσει οι τουρκικές αρχές και στα γεγονότα του Σεπτεμβρίου του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη διά της μεταφοράς εξαγριωμένων και εξαθλιωμένων κατοίκων της Ανατολίας οι οποίοι, κατέστρεφαν και έκαιγαν επί τρεις ημέρες καθετί ελληνικό: περιουσία ή επιχείρηση, εκκλησίες ακόμη και νεκροταφεία.

Η αφορμή που οδήγησε στην καταγραφή της πιο θλιβερής σελίδας εις βάρος των άτυχων Ιμβρίων τον απόμακρο εκείνο Απρίλιο του 1965, δείχνει πόσο προμελετημένα ήσαν τα γεγονότα. «Οι κάτοικοι του Σχοινουδίου, του μεγαλυτέρου χωρίου της Ιμβρου, ακολουθούντες τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα απεφάσισαν να συνεχίσουν τας οικογενειακάς συγκεντρώσεις και συνεστιάσεις της Τυρηνής και κατά την επομένη Καθαράν Δευτέραν και προς τούτο συνεκεντρώθησαν εις το καφενείον του χωρίου. Εις την οικογενειακήν ταύτην συγκέντρωσιν εζήτησαν να μετάσχουν και οι Τούρκοι διδάσκαλοι μηχανικοί οι οποίοι απασχολούνται με την απαλλοτρίωσιν της πεδιάδος του Σχοινουδίου. Οι συνεστιαζόμενοι ηρνήθησαν με την δήλωσιν ότι επρόκειτο περί οικογενειακής συγκεντρώσεως, αλλ΄ ευρεθέντες ενώπιον επιμόνου αξιώσεως των Τούρκων ηναγκάσθησαν να τους επιτρέψουν την είσοδον. Οταν όμως ήρχισεν ο χορός, οι Τούρκοι εζήτησαν να μετάσχουν του χορού και εκάλεσαν νεανίδας να χορεύσουν μαζί των, αλλ΄ αυταί ηρνήθησαν. Οι Τούρκοι τότε ήρχισαν να παρενοχλούν τας γυναίκας κατά τρόπον τόσον προκλητικόν, ώστε να αναγκασθούν οι χορευταί να διακόψουν τον χορόν των. Εις τα παρατηρήσεις των γονέων, συζύγων και αδελφών, οι Τούρκοι απήντησαν τόσον προκλητικώς και ιταμώς ώστε να αναγκάσουν τους ζωηροτέρους εκ των συνδαιτημόνων αμυνομένους να αντεπιτεθούν εναντίον των Τούρκων. Επηκολούθησε ξυλοδαρμός μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων, εσβέσθησαν εν τω μεταξύ τα φώτα, εδημιουργήθη πανικός, του οποίου επωφεληθέντες οι Τούρκοι διέφυγον και κατέγραψαν τα γεγονότα εις την Χωροφυλακήν.

Η Χωροφυλακή μετέδωσε τα γεγονότα ως στασιαστικά και επροκάλεσε την αποστολήν στρατού και ούτω την επαύριον, Καθαράν Τρίτην, στρατός εξ εκατόν περίπου ανδρών με εφ΄ όπλου λόγχην έσπευσεν εις το Σχοινούδι, κατέλαβε το χωρίον και επεδόθη εις τον δαρμόν παντός Ελληνος τον οποίον συνήντα είτε εις τον δρόμον είτε εις τα καφενεία. Ανδρες, γυναίκες, νέοι και γέροντες εδάρησαν ανηλεώς...» (απόσπασμα από την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα Π. Δημητριάδη (Δ860-56/10 Απριλ. 1965). Την επαύριον το Σχοινούδι γέμισε προκηρύξεις που έγραφαν:


«Αμα ξανακούσωμεν ελληνιστί εκπομπήν θα σας ανατινάξωμεν διά δυναμίτιδος. Πηγαίνετε εις Ελλάδα σκύλοι Ρωμηοί».


«Προσέξατε, λίαν προσεχώς θα αρχίση η συμφορά. Φύγετε από την χώραν αυτήν».


«Φθάνει.Εβαρύνθημεν (sic) να ακούωμεν τον ραδιοσταθμόν των Αθηνών. Σύντομα θα πάτε εκεί που αγαπάτε και δεν θα επιστρέψετε αχάριστοι σκύλοι, υποτακτικοί του Μακαρίου».

http://www.inews.gr/28/imvros-i-polipathos.htm

«Κάρφωναν τις λόγχες τους στους μουσιαμάδες των φορτηγών...»

Όταν μας κατέβασαν από τα αυτοκίνητα, μας χτυπούσαν με ένα καμιτσί. Εμένα με βρήκαν στο κεφάλι, το οποίο με πονούσε για μέρες πολλές. Ύστερα μας πέρασαν από τη γέφυρα του ξύλου, του βασανιστηρίου, όπου εκεί πάλι μας χτυπούσαν. Όποιος είχε σταυρό στο λαιμό, τον έβαζαν να το βγάλει και να τον πατήσει. Μου έκανε εντύπωση ένας που δεν τον πατούσε και αυτοί τον χτυπούσαν συνέχεια μέχρι που του φώναζαν οι δικοί μας ότι, “ο Θεός ξέρει ότι το κάμνεις από ανάγκη και σε συγχωρεί. Πάτα τον”.

ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥΤΡΟΜΟΥΑΠΟ ΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑ ΣΤΑ ΑΔΑΝΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΟΝ ΥΨΙΣΤΟ
«ΣΤΗΝ ΚΕΡΥΝΕΙΑμας φόρτωσαν πάνω σε φορτηγά πλοία και μας πήραν στην Τουρκία. Πολλούς από εμάς μας έπιασε τάση για εμετό, ανακατευτήκαμε μέχρι να φτάσουμε. Η νύχτα ήταν ζεστή, μ΄ ένα αυγουστιάτικο φεγγάρι αλλιώτικο από τα άλλα, υποχρεωμένο να φέγγει το δρόμο της αιχμαλωσίας προς την άγνωστη χώρα που μας περίμενε. Τα άστρα τρεμόπαιζαν στον ουρανό ανήσυχα και το ζεστό αεράκι που φυσούσε ανέμιζε και μάραινε τα όνειρα που σχεδιάζαμε πάνω στον ανθό της νιότης μας.
Το πρωί, ο δυνατός και καυτός αέρας έλιωνε τα κορμιά μας. Ο ιδρώτας τα γυάλιζε και άφηνε τη δυσοσμία του να χώνεται παντού. Στο βάθος του ορίζοντα, αυτή η χώρα φάνταζε επιβλητική στα μάτια μας κι όσο πλησιάζαμε το πράσινο μας έκανε εντύπωση, τα νερά έτρεχαν και κατέκλυζαν τα πάντα κι οι χρωματιστοί μιναρέδες έδιναν τη δική τους πινελιά. Έμεινα μαγεμένος από την ομορφιά της, ξεχνώντας για λίγο το λόγο που πήγαινα εκεί».
Εγώ τον άκουγα και έβλεπα στα μάτια του όλες τις εικόνες που ζωντάνευαν μπροστά του, να δίνουν ένα άλλο χρώμα σ΄αυτά.
«Όταν όμως μας έβαλαν πάλι σε αυτοκίνητα του Στρατού, για να μας οδηγήσουν στις φυλακές, έντρομοι συνειδητοποιήσαμε ξανά την πραγματικότητα. Ήταν ακόμα πιο σκληρή... Στους δρόμους που περνούσαμε οι Τούρκοι στρατιώτες κάρφωναν τις λόγχες των όπλων τους στους μουσαμάδες των στρατιωτικών αυτοκινήτων, λέγοντάς μας: “Σκοτώνετε μωρά;” Ήταν βλέπεις τότε που έφτασε το χαπάρι ότι οι δικοί μας σκότωσαν τα μωρά σε Αλόα, Μαράχα και Σανταλάρη. Εμείς, από το φόβο μας, γίναμε μία μάζα σε εκείνο το μικρό κενό χώρο του αυτοκινήτου. Ο φόβος τρύπωνε στις καρδιές μας και ο θάνατος μύριζε παντού. Μια καινούργια σελίδα γραφόταν στο βιβλίο της ζωής μας. Τότε έκλεισα τα μάτια και η σκέψη μου πέταξε μακριά για να βρεθεί κοντά σας. Ψιθύρισα μια μικρή προσευχή, για σας και για μένα: Να μας λυπηθεί ο Θεός. Αυτός μόνο μπορούσε να βάλει το χέρι Του και να μας προστατέψει. Όταν μας κατέβασαν από τα αυτοκίνητα, μας χτυπούσαν με ένα καμιτσί. Εμένα με βρήκαν στο κεφάλι, το οποίο με πονούσε για μέρες πολλές. Ύστερα μας πέρασαν από τη γέφυρα του ξύλου, του βασανιστηρίου, όπου εκεί πάλι μας χτυπούσαν. Όποιος είχε σταυρό στο λαιμό, τον έβαζαν να το βγάλει και να τον πατήσει. Μου έκανε εντύπωση ένας που δεν τον πατούσε και αυτοί τον χτυπούσαν συνέχεια μέχρι που του φώναζαν οι δικοί μας ότι, “ο Θεός ξέρει ότι το κάμνεις από ανάγκη και σε συγχωρεί. Πάτα τον”.
Τα βράδια ήταν δύσκολα. Προσπαθούσα να κοιμηθώ, μα ο ύπνος δεν ερχόταν να με λυτρώσει από τις σκέψεις και την ανησυχία μου για σας, δεν με άφηνε να ηρεμήσω. Για ένα μήνα δεν είχα ένα μήνυμά σας. Μηνύματα ερχόντουσαν, αλλά οι Τούρκοι στρατιώτες διάβαζαν δέκα και άλλα τόσα πετούσαν, γιατί... βαριόντουσαν.
Πόσο πόνο ένιωθα μέσα μου εκείνες τις μαύρες μέρες μέσα στις φυλακές με τους τεράστιους τσιμεντένιους τοίχους! Μέσα στο θάλαμο ήμασταν καμιά 35αριά άτομα. Μαζί μας ήταν και ο λοχαγός Φωτιάδης».

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

Το παρακράτος ζει και βασιλεύει; Όπως και παλιότερα που είχαμε συλλήψεις στο αυτόφορο για κακουργήματα είχε συμβεί να πέσει "σήμα" από ψηλά με σκοπό να ελευθερωθούν οι συλληφθέντες. Πριν τρίμηνο μάλιστα είχαμε και καυγά του επικεφαλής της ομάδας Δ όταν αρνήθηκε να υπακούσει σε εντολή να απελευθερωθούν ένας Έλληνας και ένας αλλοδαπός που είχαν συλληφθεί για κακούργημα στο κέντρο της Αθήνας.
Χθές τα ξημερώματα στο Μενίδι συνελήφθηκαν 2 άτομα Αλβανικής καταγωγής και οδηγήθηκαν στο αυτόφορο. Δήλωσαν ότι δεν είναι εγκληματίες αλλά ............ αντεξουσιαστές και κόλλαγαν αφίσες ανάλογου περιεχομένου.
Νυχτιάτικα κατά περίεργο τρόπο πως διέρρευσε η πληροφορία σύλληψης, έπεσε εντολή "άνωθεν" για να αφεθούν ελεύθεροι!!
Σε άλλη περίπτωση στην Αγία Παρασκευή είχε πέσει παρόμοια εντολή με το αιτιολογικό ότι είναι "συνεργάτες"!
Κύριε Παπαγγελόπουλε σα νέος διοικητής τα γνωρίζετε αυτά τα γεγονότα; Όντως η ΕΥΠ συνεργάζεται με κάθε καρυδιάς καρύδι που συλλαμβάνεται για ναρκωτικά, οπλοφορία κλπ;

Η ΜΗΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ; Πως ενημερώθηκαν κάποιοι "ξενύχτηδες" για τη σύλληψη και φρόντισαν για πολλοστή φορά να επέμβουν;

Και με ποιά λογική Αλβανοί υπήκοοι αλωνίζουν στην Ελλάδα παριστάνοντας τους αντεξουσιαστές;
ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΠΛΑΚΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΟΡΙΑ

vendeta

Η Τουρκική ειδησεογραφική ιστοσελίδα, Mynet Haber, ανήρτησε σήμερα την είδηση οτι δύο ρεπόρτερ της εφημερίδας Sabah εντοπίστηκαν από το Ελληνικό Λιμενικό Σώμα να προσπαθούν να προσεγγίσουν την νήσο Ρω, έχοντας στην κατοχή τους και φωτογραφίες του νησιού.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, πηγές του Λιμενικού Σώματος αναφέρουν οτι δεν προχώρησαν σε σύλληψη των δυο Τούρκων δημοσιογράφων, οι οποίοι αποχώρησαν απο την Ρω με το τουριστικό σκάφος τους, λίγο μετά τις 18:30 το βράδυ, με την διακριτική παρουσία και άλλου τουρκικού σκάφους, αυτή τη φορά της τουρκικής ακτοφυλακής, που παρακολουθούσε διακριτικά σε απόσταση.

vendeta