Που θα πάτε το καλοκαιρι ?

kitsosmitsos έγραψε:Πότε με το καλό σκουλήκω;

skouliki έγραψε:

kitsosmitsos έγραψε:Πότε με το καλό σκουλήκω;

10 με τελος

Οι Διακοπές Του Μαλάκα
...και του πιτσιρικά, και του πεθαμένου. Πού θα τους βρεις αυτό το καλοκαίρι;

Υπάρχουν τριών ειδών διακοπές: Οι διακοπές του πιτσιρικά που θέλει να ξεχαρμανιάσει και κυρίως να πηδήξει, οι διακοπές του ανθρώπου που κο ντεύει να δει τα ραδίκια ανάποδα δου λεύοντας σαν το σκύλο όλο το χρόνο και οι διακοπές του μαλάκα.

Ας τα πάρουμε από την αρχή. Όταν είσαι πιτσιρικάς, κατά πάσα πιθανό­τητα (εκτός κι αν είσαι βλαμμένο ή βούτυρο βορείων προαστίων), δεν σε νοιάζει πού θα μείνεις, πού θα φας και πόση ώρα θα κοιμηθείς. Δεν σε νοιάζει επίσης αν θα είναι ήρεμα στο δωμάτιο, αν θα βλέπει βουνό, θάλασ σα ή στάνη. Δεν σε νοιάζει αν θα είναι ημι-υπόγειο, ισόγειο ή αν θα 'χει μέσα στο δωμάτιο τέσσερα κρεβάτια. Κατά πάσα πιθανότητα, δεν θέλεις καν να σκέφτεσαι ξενοδοχείο και είσαι ο αγα πημένος πελάτης του ρουμλετατζή. Σε αυτή την ηλικία, ας πούμε των 17 μέχρι και 30 something, το δωμάτιο έχει μόνο δύο χρήσεις: Για να πλένε σαι και να κάνεις σεξ άμα λάχει. Κι ως ντουλάπα επίσης. Δεν θες να κά τσεις μέσα και είσαι όλη την ώρα στη γύρα, αν δεν είσαι βαθύτατα ερωτευ μένος ή ερωτευμένη. Οι ανήκοντες σε αυτή την κατηγορία -του πιτσιρικά- σπάνια ψάχνουν να βρουν νησιά άγο νης γραμμής, μοναχικά ή πολύ ήρε­μα. Και να το ήθελες, δεν θα σου το επέτρεπε το κοχλάζον αίμα σου. Είναι σαφές ότι σε αυτή την ηλικία το φλερτ σε όλες του τις εκδοχές είναι το καθο ριστικό και μαζί με αυτό πάει η έξα ψη, το ατελείωτο γύρισμα, το περπά τημα και το κλάμπινγκ. Μεσημεριανό, απογευματικό, βραδινό. Όπως έχετε δει στην Ελλάδα και σε πολλά νησιά, το πανηγύρι στα τραπέζια αρχίζει από το μεσημερο-απόγευμα. Έτσι είναι ο άνθρωπος... Το σεξουαλικό, έστω κι αν δεν το ξέρει, είναι αυτό που προσ διορίζει τον τρόπο που ζει τις διακο πές. Καμία αντίρρηση και καμία πα ρατήρηση. Εκτός ίσως από μία: Το πόσο τύφλα γίνεσαι και το πόσο κο ρόιδο είσαι να ανακατεύεις την τύφλα με σκονάκια ή χαπάκια. Πολύ χάλια, ξεφτίλα, αλλά είναι θέμα μιας άλλης κουβέντας.

Κατά δεύτερο λόγο είναι οι διακοπές των ανθρώπων που είναι κουρασμέ νοι, όχι γιατί γεννήθηκαν έτσι, αλλά γι ατί έχουν μπει στην πρέσα πάρα πολλά χρόνια κι όταν φτάνει ο Ιούλιος αισθά νονται ότι έχουν κάψει φλάντζες στη μηχανή και του μυαλού και του κορ μιού. Εκεί μόνο σαν εφιάλτη μπορείς να δεις μέρη με έντονη κοσμικότητα, βαβούρα, κλάμπινγκ και συνωστισμό μέσα στα χωριά, κάτι που θα το πάθαι νες και στη Μύκονο, και στην Κέρκυ ρα, και στην Πάρο, και στη Σαντορίνη, και σε πολλά άλλα μέρη. Έχω την αί σθηση ότι μόνη υγιής αντίδραση εί ναι να είσαι ξάπλα σε μια παραλία για τις δυο-τρεις πρώτες μέρες, να είσαι σε αφασία, ούτε να μιλάς να μη θέλεις και μετά σιγά-σιγά να πάρεις κάνα βι βλίο, καμιά αθλητική εφημερίδα και να κωλοβαράς, όχι αναζητώντας το χαμένο -που λέει ο Προυστ- χρόνο αλλά διεκδικώντας τον. Ταβερνάκια, σαλατούλες, ψαράκια, θάλασσα, λίγοι άνθρωποι, κωλοβάρα, ακόμα πιο λίγοι άνθρωποι, νωρίς ύπνο, νωρίς ξύπνιο, μπας και κατεβάσεις ταχύτητες και σε χαμηλές στροφές ξαναγεμίσεις μπα­ταρίες. Εγώ έκανα τη βλακεία να χάσω πάρα πολλά χρόνια στη ζωή μου απο φεύγοντας να πάρω ένα φουσκωτό σκαφάκι. Το ανακάλυψα εδώ και τρία χρόνια που πήρα. Έχασα πάρα πολ λά χρόνια τζάμπα από τη ζωή μου και τώρα τρέχω να προλάβω. Μέσα σε τρία χρόνια, έχω δει όλο το Αιγαίο, όπου πριν είχα προλάβει σε όλη μου τη ζωή να δω έξι-επτά νησιά. Δεν υπάρχει με γαλύτερη ελευθερία. Τα φορτώνεις σε ό,τι συνδυασμό θέλεις. Με ανδροπα ρέα θέλεις; Γίνεται. Με γυναίκα; Με οι κογένεια; Γίνεται. Μόνος σου; Κι αυτό γίνεται. Είναι μεγάλο προνόμιο να πη γαίνεις στο Αιγαίο και να βουτάς όπου θέλεις, όπως είναι τεράστια πολυτέλεια να τσουλάς γρήγορα μισό μέτρο πάνω από το νερό, σαν να είσαι μέσα. Έχω την αίσθηση ότι οι πιο πολλοί άν θρωποι γκρινιάζουν για τις διακοπές ζητώντας πάντα κάτι παραπάνω από αυτό που μπορούν. Λένε, π.χ., «Είναι ακριβή η Μύκονος ή η Κέρκυρα ή η Σαντορίνη»... Είναι λέω κι εγώ. Δεν κατάλαβα απλώς γιατί, αφού είναι ακριβά, να πας σ' αυτά και να μην πας στην Αμοργό, να μην πας στην Αστυ πάλαια, να μην πας στην Κίμωλο. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος, εκτός κι αν -και να που φτάσαμε- ανή κεις στην κατηγορία του μαλάκα...

Ποιος είναι ο μαλάκας των διακοπών; Αυτός που είναι πάνω από 30 κάτι, που δουλεύει και που θέλει να πάει κάπου όπου θα βλέπει και κατ' επέκταση θα τον βλέπουν. Που θα ήθελε να κάνει φιγούρα, που θα ήθελε να ζήσει κο σμικότητα, που θα ήθελε να βλέπει διάφορα celebrities, είτε αυτά είναι η Μπεζαντάκου και ο Σάββας Πούμπου ρας είτε είναι ο Τομ Χανκς. Για τέτοια ισοπέδωση μιλάμε. Αυτός που όταν γυρίσει δεν θέλει να πει πώς πέρα σε αλλά πού ήταν και ποιους είδε. Ε, άμα είναι έτσι, πήγαινε κατευθεί αν στο Λος Άντζελες, μεγάλε, για να έχεις και κάτι καλύτερο να λες. Δεν καταλαβαίνω γιατί στις διακοπές σου θα πρέπει να φας το υστέρημά σου, γιατί θα πρέπει να ξεπαραδιαστείς καλοκαιριάτικα πληρώνοντας για κάτι που δεν αντέχεις.

Τα δύο τελευταία χρόνια με το φου σκωτό πέρασα από πολλά rooms to let, από πολλά νησιά και κατάλαβα ότι μια χαρά είναι κι έτσι. Στη θάλασσα και στην ταβέρνα θέλεις να είσαι, όχι μέσα στο δωμάτιο. Έχουμε τζαζέψει λίγο. Με θυμάμαι για μια δεκαετία να ξεμπαρ κάρουμε στη Σκιάθο, να στήνουμε σκηνή, να έχουμε κατσαρολικά και να περνάμε μια χαρά. Οι καλύτεροι του χωριού ήμασταν και ποτέ δεν εί δαμε κάποια κοπέλα να δυσανασχετεί που την πήγαμε στη σκηνή. Σαν περι πετειώδη εξτραβαγκάντζα το έβλεπε, με sleeping bag κάτω από τα αστέρια. Μετά ήρθε η ώρα του room to let και αργό τερα ήρθε και η ώρα του καλού ξενο δοχείου. Είναι ανοησία να πιστέψεις ότι καλές διακοπές μπορούν να περάσουν μόνο όσοι έχουν λεφτά ή ότι οι δικές τους διακοπές είναι αυτές που «λένε». Η άποψή μου είναι ότι περνάνε τις πιο πα κετωμένες, αυτές που κινούνται μέσα σε τοίχους και σε προδιαγεγραμμένες εδώ και χρόνια διαδρομές. Βαρεμάρα...

Τι θέλω να πω; Οι διακοπές, το κυ νήγι για όμορφα χαμένο χρόνο δεν μπορεί να έχει γίνει στην εποχή μας ένα φιξάρισμα σε λούσο ή πολυτέ­λεια. Ζούμε σε μια χώρα η οποία το χειμώνα είναι βαθύτατα αντιπαθητική, σαν βιοχλαπάτσα, ούτε κρύο ούτε ζέ στη, η οποία από τον Απρίλιο μετατρέ πεται ίσως στην πιο όμορφη χώρα του πλανήτη. Μέσα εκεί, στο ελληνικό κα λοκαίρι, όλοι οι καλοί χωράνε. Ο κα θένας στο είδος του, αλλά είναι πάρα πολύ ανόητο να χαλιέσαι που δεν θα πας σε καμιά ξενοδοχειάρα. Γνώμη μου είναι ότι είσαι πολύ τυχερός που δεν θα πας, γιατί έτσι θα αρχίσεις να ψάχνεις για όσα όμορφα υπάρχουν γύρω σου. Αλλιώς άλλαξε διαβατήριο. Γίνε Γερμανός ή Εγγλέζος, πήγαι νε σε ξενοδοχείο με χαμηλές τιμές, κλεισμένο από το εξωτερικό, και κά τσε γύρω από την πισίνα. Θα έχεις πολλά να διηγείσαι μετά...

Οι πιο ωραίες ιστορίες της ζωής σου είναι αυτές που είχαν σασπένς, χα­μένα καράβια, ξενύχτια σε παγκάκια, πηδήματα στην άμμο και σκυλιά να σε κυνηγάνε. Αν δεν κάνω λάθος...
http://www.yupi.gr/editorials/c11406/Oi_Diakopes_Toy_Malaka.html

αντωνης έγραψε:αν δεν κανω τοσο λαθος και το κειμενο το εχει γραψει ο Κωστοπουλος, ενα μονο σχολιο εχω να κανω

Μπλιαχ ρε!!!

Παραθετω μια μονο προταση απο το κειμενο:
"Μέσα σε τρία χρόνια, έχω δει όλο το Αιγαίο"

Και τι σχεση εχει ρε Κωστοπουλε ο απλος μεροκαματιαρης με αυτα που γραφεις;

(σταματω γιατι ειμαι ηδη εκτος θεματος, αλλά φουντωνω με κατι τετοιους ινστρουκτορες)

skouliki έγραψε:γκαρσον
λεκιαστηκα !

Raven έγραψε:Αλλιώς το εννόησε, εκτός αν αλλιώς το εννόησα εγώ με το βλαμμένο μου μυαλό

Raven έγραψε:Ότι από τις απειλές μου και τον φόβο που ένιωσε να την διακατέχει βαθιά στα σωθικά της, της ξέφυγε μια φυσική ανάγκη