Διαπροσωπικές σχέσεις

Υπενθύμιση αρχικής δημοσίευσης :

ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ για τις σημερινες διαπροσωπικες σχεσεις(καθε ειδους) ειναι το οτι ολοι επικεντρωνονται στο ΕΓΩ κ οχι στο ΕΜΕΙΣ..αν δεν σε νοιαζει να λειτουργησεις κ να σκεφτεις σαν ανδρογυνο μην κανεις δεσμο φιλε/η..

στις συναισθηματικες σχεσεις(για να ακριβολογω ΠΡΙΝ την σχεση,αλλα στις γνωριμιες) αυτο που με πειραζει ειναι που οι γυναικες το ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ

αλλα λενε,αλλα εννοουν..
Επισης με ενοχλει οτι οι περισσοτερες παιζουν σε 2-3 ταμπλο και οπου κατσει κλπ
εγω σαν ανθρωπος δεν ειμαι ετσι..
λεω Α,εννοω κ κανω το Α..
με ενοχλει αφανταστα η ΚΟΥΤΟΠΟΝΗΡΙΑ των γυναικων..
αυτο το 'παιζω σε 2-3 ταμπλο κ διαλεγω ποιον θα κανω δεσμο' μου δειχνει οτι η γυναικα ειναι @@@ψυχη..

επισης δεν υπαρχει περιπτωση να πω οτι μαρεσουν οι γυναικες πχ του 5 εμφανισιακά κ να κανω δεσμο με μια του 2..
ή οτι μαρεσουν οι σοβαρες κ εξυπνες κ να κανω δεσμο με 'χαλαρων ηθων' και χαζη..

αυτο με ενοχλει γιατι δεν ισχυει στις περισσοτερες γυναικες..αλλα λενε,αλλα κανουν..
πριν γνωρισουν καποιον ειναι ολο λογια κ 'αμπελοφιλοσοφιες' και αν τους την πεσει ο Mr bean κανουν δεσμο κ το πλασαρουν σαν 'ερωτα' για να δικαιολογησουν την αφερεγγυότητα κ αναξιοπιστια τους

δεν εχουμε θεμα για σχεσεις κ ειπα να τα γραψω εδω

Μαλλον αυτο που λεει το σκουλικι ειναι....Οι αντρες ειναι απο την φυση τους πιο σιγουροι για τον εαυτο τους.

και να συμπληρωσω σε αυτην την ωραια συζητηση που δυστηχως διαβασα εκ των υστερων αυτο που ευστοχα γραφει ο Αλχημιστης και συμφωνω..... η ανθρωπινη αδυναμια(ειδικα στους ανασφαλεις ανθρωπους)ειναι οταν βλεπεις τον αλλον "κατω"να λες "δοξα τον Θεο παλι καλα ειμαι εγω,και ας αισθανομαι χαλια,υπαρχουν και χειροτερα.." ποταπο και μικρο..αλλα ανθρωπινο! λιγοι ειναι οι ανθρωποι με την δυναμη ψυχης να ειναι παραπανω απο αυτα...πρεπει να τα εχεις βρει μεσα σου και να εχεις δικαιωσει και να εχεις συγχωρησει αυτο το μικρο παιδι που κατοικει στο σωμα σου για να μπορεσεις να τα δεις ολα λιγο πιο ανθρωπινα....ποσοι αληθεια το εχουν καταφερει αυτο?

Χαίρομαι πάρα πολύ να έχω δίπλα μου ανθρώπους δυνατούς και γεμάτους αυτοπεποίθηση, γιατί έτσι μου δίνεται και εμένα το κίνητρο και μεγαλύτερη όρεξη... Αν και συνήθως τα έχω αυτά από μόνη μου, οπότε δεν χρειάζεται να το παλέψω και πολύ. Έχω δει πολλούς ανθρώπους να ζηλεύουν, να είναι ανασφαλείς και μίζεροι (και αυτό φαίνεται πολύ καθαρά στην περίπτωση των υλικών αγαθών που έχουν κάποιοι και άλλοι τα ζηλεύουν) και αυτό είναι κάτι που κυριολεκτικά με αρρωσταίνει!

Δηλαδή όποτε ακούω την φράση "Αχ μα ρε γμτ, είδες ο τάδε που έκανε έτσι και αλλιώς και εγώ παρόλο που προσπαθώ και έκανα τα ίδια, δεν τα κατάφερα", ανεβάζω θερμοκρασία...

Κάποιοι άνθρωποι απλώς δεν μπορούν να χαίρονται με τις χαρές των άλλων! Και χρησιμοποιούν ως δικαιολογία την "ατυχία" τους, προκειμένου να βουλιάζουν στην μιζέρια τους και να γίνονται μικροπρεπείς και ζηλόφθονοι!

http://craksimo.blogspot.com/2009/08/29-elizabeth-gregorachi.html
:basket:

οτι δινεις (και πληρωνεις) παιρνεις
ετσι ειναι η ζωη !

Το διαζύγιο και η χηρεία λόγω θανάτου έχουν μια μακροπρόθεσμη ζημιογόνα επίπτωση στην ψυχική και σωματική υγεία, που ακόμα κι ένας επόμενος γάμος δεν μπορεί πλήρως να σβήσει, σύμφωνα με μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.

Η μελέτη του πανεπιστημίου του Σικάγο, υπό τη δρα Λίντα Γουέιτ, που δημοσιεύεται στο περιοδικό υγείας και κοινωνικής συμπεριφοράς «Journal of Health and Social Behaviour», σύμφωνα με το ΒΒC και το Live Science, αφορούσε 8.652 άτομα ηλικίας 51 έως 61 ετών, εκ των οποίων το 20% ξαναπαντρεμένοι, το 22% διαζευγμένοι ή χήροι αλλά όχι ξαναπαντρεμένοι και το 4%...αιώνια εργένηδες.

Η έρευνα διαπίστωσε, μεταξύ άλλων, ότι οι χωρισμένοι έχουν 20% κατά μέσο όρο περισσότερες χρόνιες ασθένειες, όπως καρκίνο, καρδιά ή διαβήτη, σε σχέση με όσους δεν παντρεύτηκαν ποτέ. Το ποσοστό πέφτει απλώς στο 12% για όσους ξαναπαντρεύονται, αλλά η «ψαλίδα» παραμένει.

Όσοι δεν παντρεύτηκαν ποτέ, ανέφεραν 12% περισσότερα προβλήματα κινητικότητας, όπως βαδίσματος ή ανεβάσματος μιας σκάλας, σε σχέση με τους παντρεμένους. Οι μη παντρεμένοι ήσαν επίσης 13% πιθανότερο να εμφανίσουν σημάδια κατάθλιψης σε σχέση με τους παντρεμένους.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, το «απόθεμα υγείας» με το οποίο ξεκινά κανείς την ενήλικη ζωή του, διατηρείται ή διαβρώνεται ανάλογα με την ποιότητα του γάμου του. Όσοι παραμένουν συνεχώς παντρεμένοι, έχουν περίπου τα ίδια χαμηλότερα ποσοστά χρόνιων προβλημάτων υγείας με όσους δεν παντρεύτηκαν ποτέ.

Αν και όσοι άνθρωποι ξαναπαντρεύονται μετά από ένα διαζύγιο, τείνουν να είναι πιο ευτυχισμένοι γενικά (όντας λιγότερο επιρρεπείς στην κατάθλιψη σε σχέση με όσους έμειναν για πάντα ανύπαντροι), στην πραγματικότητα, κατά την έρευνα, λίγα οφέλη έχουν από την άποψη της υγείας τους μακροπρόθεσμα.

Η αρνητική επίπτωση στην υγεία από το διαζύγιο κυρίως έγκειται στο ότι το εισόδημα του χωρισμένου μειώνεται και άγχος αναπτύσσεται για διάφορα ζητήματα, όπως η φροντίδα του παιδιού από τους χωρισμένους γονείς. Από την άλλη, ο γάμος φέρνει άμεσα οφέλη στην υγεία, τόσο γιατί βελτιώνει την οικονομική κατάσταση των συζύγων (κυρίως των γυναικών), όσο και γιατί βελτιώνει τις υγιεινές συμπεριφορές (κυρίως των ανδρών - π.χ. λιγότερα ξενύχτια!).

Όταν κανείς ξαναπαντρεύεται, σύμφωνα με την έρευνα, στο μεν ψυχολογικό επίπεδο τα πράγματα συνήθως βελτιώνονται, όμως στο σωματικό είναι διαφορετικά, καθώς χρόνιες ασθένειες, όπως ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες ή ο διαβήτης, μπορεί να συνεχίσουν να αναπτύσσονται αργά για μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω των αρνητικών επιπτώσεων του διαζυγίου.

Η υπεύθυνη της έρευνας δρ Γουέιτ επεσήμανε ότι τα πορίσματα της έρευνας δεν σημαίνουν πως ένα ζευγάρι πρέπει να μένει μαζί ακόμα κι όταν δεν αντέχουν άλλο, αλλά δείχνουν την ανάγκη, μετά το διαζύγιο ή το θάνατο του συζύγου, να φροντίζουν οι χωρισμένοι και οι χήροι την υγεία τους όσο μπορούν, για να μην πέσουν θύμα κάποιας χρόνιας ασθένειας. Από την άλλη, όπως τόνισε, μια έρευνα, εκ των πραγμάτων, καταγράφει μέσους όρους, συνεπώς υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που, όταν έμειναν μόνοι, η υγεία τους βελτιώθηκε, τόσο ψυχικά όσο και σωματικά. Ένα άλλο εντυπωσιακό στοιχείο είναι ότι ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων υποσυνείδητα συνεχίζουν -και μετά το διαζύγιο- να ψάχνουν να βρουν ένα σύντροφο που να μοιάζει στην πρώτη γυναίκα ή τον πρώτο άνδρα τους.

http://trans.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_wommirror_1_29/07/2009_290609

Raven έγραψε:Χαίρομαι πάρα πολύ να έχω δίπλα μου ανθρώπους δυνατούς και γεμάτους αυτοπεποίθηση, γιατί έτσι μου δίνεται και εμένα το κίνητρο και μεγαλύτερη όρεξη... Αν και συνήθως τα έχω αυτά από μόνη μου, οπότε δεν χρειάζεται να το παλέψω και πολύ. Έχω δει πολλούς ανθρώπους να ζηλεύουν, να είναι ανασφαλείς και μίζεροι (και αυτό φαίνεται πολύ καθαρά στην περίπτωση των υλικών αγαθών που έχουν κάποιοι και άλλοι τα ζηλεύουν) και αυτό είναι κάτι που κυριολεκτικά με αρρωσταίνει!

Δηλαδή όποτε ακούω την φράση "Αχ μα ρε γμτ, είδες ο τάδε που έκανε έτσι και αλλιώς και εγώ παρόλο που προσπαθώ και έκανα τα ίδια, δεν τα κατάφερα", ανεβάζω θερμοκρασία...

Κάποιοι άνθρωποι απλώς δεν μπορούν να χαίρονται με τις χαρές των άλλων! Και χρησιμοποιούν ως δικαιολογία την "ατυχία" τους, προκειμένου να βουλιάζουν στην μιζέρια τους και να γίνονται μικροπρεπείς και ζηλόφθονοι!

Ακριβώς αυτό το θέμα θα άνοιγα τώρα...

Το χειρότερο όλων είναι το ότι αυτά τα άτομα, μιας και δεν τα καταφέρνουν πουθενά και δεν κάνουν τίποτα απολύτως για να επιβεβαιώσουν στον εαυτό τους τη δύναμή τους, παρα μόνο για να αναδειχτούν στα μάτια των άλλων, προσπαθούν σε κάθε πιθανό στραβοπάτημα άλλων να βρουν προσωπικό όφελος για να κερδίσουν έστω κάποια ψίχουλα εκτίμησης...

irthe_h_pitsa έγραψε:
Ακριβώς αυτό το θέμα θα άνοιγα τώρα...

Το χειρότερο όλων είναι το ότι αυτά τα άτομα, μιας και δεν τα καταφέρνουν πουθενά και δεν κάνουν τίποτα απολύτως για να επιβεβαιώσουν στον εαυτό τους τη δύναμή τους, παρα μόνο για να αναδειχτούν στα μάτια των άλλων, προσπαθούν σε κάθε πιθανό στραβοπάτημα άλλων να βρουν προσωπικό όφελος για να κερδίσουν έστω κάποια ψίχουλα εκτίμησης...

βρε πιτσα,εισαι σιγουρα 20χρονων ρε φιλε?
σε παρακολουθω κ απο το μπλογκ οπως ξερεις,πολυ πριν απο το φορουμ κ παντα ειχα αυτη την απορια..
μακαρι ολοι οι 20ρηδες να ειχαν ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

laplace έγραψε:

irthe_h_pitsa έγραψε:
Ακριβώς αυτό το θέμα θα άνοιγα τώρα...

Το χειρότερο όλων είναι το ότι αυτά τα άτομα, μιας και δεν τα καταφέρνουν πουθενά και δεν κάνουν τίποτα απολύτως για να επιβεβαιώσουν στον εαυτό τους τη δύναμή τους, παρα μόνο για να αναδειχτούν στα μάτια των άλλων, προσπαθούν σε κάθε πιθανό στραβοπάτημα άλλων να βρουν προσωπικό όφελος για να κερδίσουν έστω κάποια ψίχουλα εκτίμησης...

βρε πιτσα,εισαι σιγουρα 20χρονων ρε φιλε?
σε παρακολουθω κ απο το μπλογκ οπως ξερεις,πολυ πριν απο το φορουμ κ παντα ειχα αυτη την απορια..
μακαρι ολοι οι 20ρηδες να ειχαν ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

Θα συμφωνήσω για το pizza boy μας!

Πίτσα, είναι το κλασικό κόμπλεξ και το ακόμα κλασικότερο βόλεμα. Πως μας έχει χτυπήσει η μοίρα, πως δεν έχουμε σταθεί τυχεροί σε τίποτα, πως πως πως... Αντί να βάζουν όλοι τα δυνατά τους, προκειμένου να καταφέρνουν ότι καλύτερο μπορούν...

Παράδειγμα: Μια μέρα είχαν έρθει κάτι συγγενείς στο σπίτι. Προσωπικά, δεν τα πολυπάω καλά ούτε με αυτές τις "κοινωνικές επισκέψεις" ούτε με αυτούς τους συγγενείς. Όπως ξέρετε και εσείς, έχω αγοράσει σπίτι και φυσικά είναι με δάνειο, αλλά και με βοήθεια γονέων, τους οποίους δεν μου φτάνει μια ζωή για να τους ξεπληρώσω για την αγάπη και στην εμπιστοσύνη που μου έχουν δείξει όλα αυτά τα χρόνια.
Πετάγεται μια θεία (του πατέρα μου) και άρχισε να με ρωτάει για το σπίτι. Της είπα τα καθέκαστα μέσα στην τρελλή χαρά, πως το φτιάχνουμε, πως έχει γίνει κουκλίστικο κτλ κτλ. Με ρώτησε αν είναι με δάνειο και φυσικά της απάντησα καταφατικά.
Απάντηση θείας: "Α... Δηλαδή ΟΠΟΙΟΣ θα σε πάρει τώρα, θα σε πάρει χρεωμένη..." με υφάκι 3904892348 καρδηναλίων.
Της απαντάω και εγώ "Δηλαδή εσένα σου βρίσκονται εύκαιρα 250.000 ευρώ; Πάντως εσείς δεν χρωστάτε να πείτε κάτι καλό ΠΟΤΕ. Γι'αυτό και εγώ αποχωρώ, γτ δεν μπορώ με "ατομάκια" που άλλα είναι και άλλα νομίζουν ότι είναι."

Πρασινοκοκκίνησε η μάνα μου (γτ δεν θέλει να τους την λέμε και να μας γλωσσοτρώνε), του πατέρα μου γελούσε το μουστάκι του από την χαρά και εγώ έφυγα κυρία.

ειναι αυτο το σαρκαστικο υφακι "τα καταφερες εεε..μπραβο σου "
και απο μεσα βραζειιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Οι Σουηδοί και οι Νορβηγοί είναι συνήθως οι καλύτεροι σύζυγοι καθώς βοηθούν πολύ στο σπίτι, ενώ αντίθετα οι Αυστραλοί, που φημίζονται για την μανία τους με το ποδόσφαιρο και τη μπίρα, έρχονται τελευταίοι στη σχετική λίστα σύμφωνα με τα αποτελέσματα βρετανικής έρευνας με θέμα τους ρόλους μέσα στο σπίτι.

Η οικονομολόγος Αλμουδένα Σεβίλλα-Σανζ του πανεπιστημίου της Οξφόρδης θέλησε να διαπιστώσει αν τα ποσοστά των γάμων και της συμβίωσης στον ανεπτυγμένο κόσμο συνδέονται με τους ρόλους ανδρών-γυναικών και τις απόψεις των δύο φύλων για τις οικιακές εργασίες και την ανατροφή των παιδιών.

Όπως διαπίστωσε η ίδια, οι γυναίκες που ζουν σε χώρες με υψηλά ποσοστά ανδρών που τάσσονται υπέρ της ισότητας των δύο φύλων και απολαμβάνουν να μοιράζονται τις δουλειές του σπιτιού, ήταν πιθανότερο να επιλέξουν να παντρευτούν ή να συζήσουν με κάποιον άνδρα.

Η έρευνα βασίστηκε στις απαντήσεις 13.500 ανδρών και γυναικών, ηλικίας από 20 έως 45, από 12 χώρες.

Η Νορβηγία και η Σουηδία βρίσκονται πρώτες στη λίστα (με τους καλύτερους συζύγους), στην τρίτη θέση ακολουθεί η Βρετανία, στην τέταρτη οι ΗΠΑ και μετά οι Ολλανδία, Ιρλανδία και Νέα Ζηλανδία.

Στις τελευταίες θέσεις βρίσκονται οι Ιαπωνία, Γερμανία, Αυστρία και Αυστραλία.

http://troktiko.blogspot.com/2009/08/blog-post_9408.html

δηλαδη οι ελληνιδες εχουν παραπονα?

για πολλες ντοματες..

λαπλας

ετσι σε κυνηγανε και εσενα ε?

marouli έγραψε:λαπλας

ετσι σε κυνηγανε και εσενα ε?

oxι αλλα δεν ειχε πλακα η ταινια?
για πλακα το εβαλα :D :D

Ρε παιδιά, εσείς στις φιλίες σας, είστε διαχυτικοί; Δηλαδή είστε από τα άτομα που θα κάνετε αγκαλιές, που θα πείτε στον άλλον ότι τον αγαπάτε κτλ; Για φιλίες μιλάω πάντα ε;

αναλογως την διαθεση οταν τους δω κλπ

τους λεω ποσο τους αγαπω συχνα μπορω να πω
αλλα ξαναλεω αναλογως την διαθεση γτ αν βγω και ειμαι οπως τωρα μονο φιλια? θα τους κατσω κιολας
αν ειμαι μες την μαυριλα θα θελουν να με θαψουν

σημερα που θα δω μια που παει να γινει φιλη αλλα καπου χωλαινει το πραγμα θα με ψυχοπλακωσει αλλα δεν βαριεσαι εχω διαθεση για δυο μερες ακομα τουλαχιστον

Raven έγραψε:Ρε παιδιά, εσείς στις φιλίες σας, είστε διαχυτικοί; Δηλαδή είστε από τα άτομα που θα κάνετε αγκαλιές, που θα πείτε στον άλλον ότι τον αγαπάτε κτλ; Για φιλίες μιλάω πάντα ε;

την κολητη μου δεν το συζητω και αγκαλιτσες σφιχτες θεραπευτικες και φιλακια αλλα γενικως εγω ειμαι της αγκαλιας με αυτους που αγαπω......ο αγκαλιτσας ειμαι.... φτανει βεβαια να τον ξερω τον αλλον ετσι.....?

αυτο ελειπε μητερα να πηγαινεις να αγκαλιαζεις αγνωστους

marouli έγραψε:αυτο ελειπε μητερα να πηγαινεις να αγκαλιαζεις αγνωστους

πιστεψε το το εχω κανει και αυτο.....νομιζα οτι ειδα παλιο συμμαθητη τον πλακωσα στα φιλια και στις αγκαλιες και ο χριστιανος απλως εμοιαζε!!!!!ξεφτιλα!...αλλα γελωντας αυτος μετα μου ειπε ποτε ξαναπερναω απο τον δρομο αυτον να περασει και αυτος!!!!!

δεν υπαρχεις λεμε

τωρα το χειμωνα που θα βγουν τα μαρουλια το σοι δλδ εξω βολτα στα μαναβικα κλπ μην πηγαινεις και τα παιρνεις αγκαλια δεν θα ειμαι εγω να το ξερεις

Χμ... Γενικά δεν είμαι των διαχυτικοτήτων, έως καθόλου θα έλεγα! Δεν αγκαλιάζω, δεν θέλω να με αγκαλιάζουν, δεν λέω "σ'αγαπάωωωωωω ζουζούνι μουυυυ" στους κολλητούς μου. Όλα αυτά τα κάνω στο αμόρε και ίσως σε υπερβολικό βαθμό (σε σημείο που δεν με αναγνωρίζουν)

Όταν π.χ. έχει μια φίλη πρόβλημα, δεν θα πάω να την αγκαλιάσω σαν παρηγοριά. Ίσως επειδή δεν θέλω να μου το κάνουν και οι άλλοι. Θα το συζητήσω με τις ώρες, θα βρω 39040394 λύσεις, θα το παλέψω, θα κάνω ότι μπορώ, αλλά όχι σωματικές διαχυτικότητες. Δεν μου βγαίνει καθόλου!

Και προχθές τα άκουσα από την κολλητή μου ότι είμαι ψυχρή και δεν εκφράζομαι συναισθηματικά και δεν της λέω ότι την αγαπάω κτλ. Της απάντησα με την εξής ερώτηση: "Γκόμενός σου είμαι;"

Δηλαδή σόρυ κιόλας, αλλά εγώ κάνω πράξεις. Δεν είμαι τόσο των λογιών σε αυτά, ούτε των ζουζουνίστικων. Δείχνω όμως εμπράκτως ότι αυτούς που έχω δίπλα μου, τους λατρεύω! Έχω άδικο, κυρ δικαστά; Μήπως έχει υπερισχύσει σε αυτό το θέμα το ανδρικό γονίδιο που κουβαλάω μέσα μου;

Raven! ολοι με τις πραξεις ειναι σωστο να παιρνουμε και να δινουμε αγαπη...αυτο ειναι η θεωρια...γιατι στην πραξη ολοι κρυβουμε μεσα μας ενα μικρο παιδακι που θελει και την αγκαλια και το φιλι και την επαφη (και εσυ εχεις αλλα το εχεις κρυψει!)...αλλωστε η ιατρικη λεει οτι οταν μας αγκαλιαζει καποιος που αγαπαμε ο οργανισμος εκρινει ουσιες θεραπευτικες.....καντο...θα δεις αλλαγες πιστεψε με.... να εγω τωρα εικονικα σου εκανα μια!!!!!!

Ίσως είναι επειδή όταν νιώθω κάποιον να "παρεμβαίνει" στον προσωπικό μου χώρο, αρχίζω και φρικάρω.. Εννοείται πως καταλαβαίνω την αγκαλιά και την χρησιμότητά της, αλλά έτσι σκορποχώρι; Να μην έχει κάποιο νόημα αυτή η αγκαλιά; Π.χ. όταν κάποιος γυρίζει από μακρυνό ταξίδι;

Raven έγραψε:Ρε παιδιά, εσείς στις φιλίες σας, είστε διαχυτικοί; Δηλαδή είστε από τα άτομα που θα κάνετε αγκαλιές, που θα πείτε στον άλλον ότι τον αγαπάτε κτλ; Για φιλίες μιλάω πάντα ε;

σε μικροτερη ηλικια ισως ναι μετα τα 22 δεν θυμαμαι να εχω κανει τετοια ποτε

και οι φιλοι μου ειναι αντρες οποτε..