Πυρηνικα εργοστάσια - ραδιενέργεια

Συγκεντρώσεις ραδιενεργού ιωδίου, υψηλότερες κατά 3.355 φορές από τα επιτρεπτά όρια, ανιχνεύθηκαν στη θάλασσα ανοιχτά του πυρηνικού σταθμού Φουκουσίμα Νταϊτσί, με την διαχειρίστρια εταιρεία να επιχειρεί και πάλι να υποβαθμίσει το θέμα και να αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κλείσει τα εργοστάσια στην περιοχή. Τηλεφωνική συνομιλία για την αντιμετώπιση της πυρηνικής κρίσης είχαν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα και ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Ναότο Καν, ενώ -όπως έγινε γνωστό- στο νοσοκομείο με υψηλή πίεση εισήχθη ο πρόεδρος της TEPCO.
Περισσότερα»

Στο μυαλό πολλών υπάρχει μια αλήθεια. Ότι ο πυρηνικός σταθμός στην πόλη Φουκουσίμα καταστράφηκε όχι από το σεισμό αλλά από το τσουνάμι. Δεύτερον, ότι είτε σεισμός είτε τσουνάμι, η ζημιά και ο κίνδυνος για την ανθρωπότητα είναι εδώ και υπάρχει.

Σύμφωνα με μελέτη που έχουν κάνει τα στελέχη της οργάνωσης Greenpeace, τα τελευταία 25 χρόνια μετά το Τσερνόμπιλ, έχουν επισήμως καταγραφεί περίπου 800 σοβαρά περιστατικά που αφορούν σε διαρροή ραδιενέργειας σε εργοστάσια σε όλο τον κόσμο.

Η πυρηνική εποχή ξεκίνησε τον Ιούλιο του 1945 όταν οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν την πρώτη πυρηνική δοκιμή, κοντά στο Αλαμογκόρντο του Νέου Μεξικό.

Οι πυρηνικές εγκαταστάσεις, στρατιωτικές ή όχι, έχουν να επιδείξουν ένα θλιβερό ιστορικό ατυχημάτων σε συνδυασμό με προσπάθειες παραπληροφόρησης και συγκάλυψης (υπό το πέπλο της εθνικής ασφάλειας). Η ραδιενέργεια που έχει απελευθερωθεί στο περιβάλλον οδήγησε στη ρύπανση του εδάφους, του αέρα, των ποταμών και των ωκεανών και προκάλεσε καρκίνους και άλλες παθήσεις στον άνθρωπο.

Ταυτόχρονα, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικούς σταθμούς αφήνει ως υποπροϊόντα ουσίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή πυρηνικών όπλων. Λόγω των προφανών κινδύνων, η διαχείριση και η χρήση αυτών των ουσιών καλύπτεται πίσω από ένα πέπλο μυστικότητας, ακόμη και σε δημοκρατικές χώρες.

Επιπλέον, παρά τις συνεχείς και μαζικές κρατικές επιδοτήσεις που έπαιρνε για δεκαετίες, η πυρηνική ενέργεια δεν υπήρξε ποτέ φτηνή. Ακόμη και σήμερα η επιβίωση της πυρηνικής βιομηχανίας εξαρτάται από τις επιδοτήσεις, οι οποίες δεν κατευθύνονται στην προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Τα ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ, το Three-Miles-Island στις Η.Π.Α. και τώρα την Ιαπωνία θα μας θυμίζουν ότι ανεξαρτήτως χώρας, τεχνολογίας και εποχής, η πυρηνική ενέργεια είναι εξαιρετικά επικίνδυνη και συνδέεται με απρόβλεπτα ατυχήματα. Και αυτές είναι μόνο οι πιο γνωστές περιπτώσεις.

Πυρηνικά απόβλητα. Ένας μέσος αντιδραστήρας παράγει ετησίως 20-30 τόνους, χρησιμοποιημένων καυσίμων, τα οποία παραμένουν ραδιενεργά από δεκάδες έως και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.

Πυρηνικά όπλα. Ένας τόνος χρησιμοποιημένων πυρηνικών καυσίμων περιέχει περίπου 10 κιλά πλουτώνιο, αρκετά για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας.

Τρομοκρατικά χτυπήματα. Οι μη στρατιωτικοί αντιδραστήρες και οι μεταφορές πυρηνικών αποβλήτων αποτελούν δυνητικούς στόχους τρομοκρατικών οργανώσεων. Δεν υπάρχει κανένας αντιδραστήρας ο οποίος να είναι σε θέση να αντέξει στην πρόσκρουση ενός μεγάλου αεροπλάνου.

Μια ερώτηση

Οι υπέρμαχοι της πυρηνικής ενέργειας λένε πως είναι καθαρή, αναφερόμενοι κυρίως στο γεγονός ότι η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικά δεν πραγματοποιείται με την καύση ορυκτών καυσίμων, άρα δεν εκλύονται αέρια του θερμοκηπίου (περισσότερα για τις κλιματικές αλλαγές παρακάτω). Ακόμα κι έτσι όμως, θα λέγατε ποτέ ‘καθαρή’ μία ενέργεια, τα απόβλητα της οποίας παραμένουν ραδιενεργά, άρα και θανατηφόρα για κάθε μορφή ζωής, για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια;

Κόστος

Η πυρηνική βιομηχανία υπόσχεται νέους αντιδραστήρες με κόστος 2.000 δολάρια ανά κιλοβάτ. Οι περισσότεροι αντιδραστήρες στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και οι πιο πρόσφατοι στην Ινδία, είχαν υπερβάσεις κόστους πάνω από 200%. Στη Φινλανδία, το κόστος της κατασκευής ενός νέου -προηγμένης τεχνολογίας- αντιδραστήρα (3ης γενιάς) ισχύος 1600MW έχει αυξηθεί από τα 2,5 σε περισσότερα από 5,5 δισ. δολάρια, δηλαδή υπερδιπλάσιο της αρχικής εκτίμησης (περίπου 3.500 δολάρια ανά κιλοβάτ), χωρίς καν να έχει υπολογιστεί το κόστος συντήρησης, διάθεσης αποβλήτων και απενεργοποίησης των εργοστασίων.

Ενεργειακή ανεξαρτησία

Καμία από τις χώρες που επέλεξαν με αυτό το επιχείρημα τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας κατά τη δεκαετία του 1970, όπως η Γαλλία και η Ιαπωνία, δεν έχουν εξασφαλίσει ενεργειακή επάρκεια. Και πώς θα μπορούσαν άλλωστε, αφού τα τρία τέταρτα των παγκόσμιων αποθεμάτων της πρώτης ύλης - του ουρανίου - βρίσκονται συγκεντρωμένα σε τέσσερις μόλις χώρες! Οι ΗΠΑ, με το μεγαλύτερο στόλο πυρηνικών εργοστασίων στον κόσμο, παράγει μόλις το ένα πέμπτο της συνολικής παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας με τη χρήση πυρηνικών. Η Γαλλία εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές πετρελαίου, ενώ η Ιαπωνία, παρά τους 54 πυρηνικούς αντιδραστήρες καλύπτει μόλις 1/3 της ηλεκτρικής ενέργειας από τα πυρηνικά.

Πυρηνικά και κλίμα

Η πυρηνική ενέργεια δε συμβάλλει στην αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών. Σήμερα βρίσκονται σε λειτουργία, σε όλο τον κόσμο, περισσότεροι από 430 πυρηνικοί αντιδραστήρες, με εγκατεστημένη ισχύ που ανέρχεται σε περίπου 372 GW, που αντιστοιχεί στο 6,5% της παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης. Ακόμα και αν διπλασιαστεί αυτή η εγκατεστημένη ισχύς μέχρι το 2030, εκτός από ανυπολόγιστο οικονομικό κόστος, σημαίνει: αύξηση του μεριδίου της πυρηνικής ενέργειας στην παγκόσμια κατανάλωση μόλις πάνω από το 10% μείωση των εκπομπών αεριών του θερμοκηπίου μόλις 5% κατασκευή και σύνδεση με το δίκτυο ενός νέου αντιδραστήρα κάθε 2 εβδομάδες μέχρι το 2030, κάτι που είναι πολύ απλά ανέφικτο.

πηγη .skai.gr

Νομίζω η συζήτηση για πυρηνική ενέργεια στην Ελλάδα έχει σταματήσει οριστικά μετά τα τελευταία γεγονότα στην Ιαπωνία